Week 6, 7 en 8

Heyheyhey!

We zijn weer terug op de stichting en daar ben ik ZO blij mee haha. Ik ben veel ziek en ja, dat valt heel erg tegen. Dat belemmert t och alles een beetje, maar ik zal jullie vertellen wat ik allemaal gedaan heb bij tour Sri Lanka:

Week 6:
Vrijdag mochten we onverwachts mee naar de school van de stichting. Natuurlijk ging dit in Sri lankeze stijl. Wij moesten snel snel onze spullen pakken en uiteindelijk moesten we nog een uur wachten haha! De school ligt op de weg naar Kandy dus we trokken voor het eerst het binnenland in en hier is het zo mooi. In de stadjes nog wel steeds chaos, vies en smerig maar daar buiten is het super. Ondanks dat het maar 60 km was, deden we er op de heenweg toch 2,5 uur over en op de terugweg zelfs bijna 4 (!!!) maar dit is gewoon normaal hier. De school ligt boven op een berg, we gingen op een levensgevaarlijk pad omhoog, ik denk net zo breed als een voetpad in Nederland, met een busje en het kon allemaal gewoon haha. We hadden een heel mooi uitzicht op 'the bible rock'. Natuurlijk in het begin geen flauw idee waar deze berg voor stond of betekende haha, maar het ziet er dus uit als een bijbel en staat in een rechte lijn naar de koningsrots in Sigeriya (ofzoiets). De rede dat we mee mochten naar de school was omdat ze een kind vergeten waren haha (erg grappig) en hier is dit helemaal geen probleem en doen ze er allemaal rustig over, heel relext allemaal. Eenmaal bij de school, het was echt prachtig. Geen herrie, geschreeuw, getoeter, stank maar gewoon mooi :). En na een lunch gingen we weer terug.
Zaterdag: Onze trip ging beginnen en we gingen naar Kitulgala. Het reizen duurde weer lang, 3 uur in de bus ofzo. (Even de details voor als ik zeg dat we met de bus gaan: Prop en prop vol, bloed en bloed heet en veel stank). Hier wilden we gaan raften maar wat bleek, het water stond te laag. Ze zeiden dat we wel konden wachten tot de volgende dag maar garantie konden ze niet geven. Toen hebben we maar besloten om canoying te doen maar mijn god. Eerst moesten we de jungle inlopen een heel stuk maar het was het waard. Het canoying was super gaaf en heel cool. Die man had alleen nog nooit twee zulke mensen meegemaakt die gilden en niet met hun voeten onder water wilden haha. Wij hielden namelijk de hele tijd onze voeten omhoog!
Zondag: Extreem vroeg wakker door heerlijke monnik muziek, not.... Maar we konden nu wel vroeg de bus pakken richting Delhousie om Adam's peak te gaan beklimmen. De busrit duurde weer eeuwen maar halleluja, die theeplantages in die bergen zijn geweldig. Wel denk je de hele tijd dat je dood gaat door de smalle wegen en greppels en geen relingen maar oke haha. Het guesthouse hier was zo gaaf. In het lonley planet boekje stond dat je in een hutje zou slapen maar het was gewoon een paradijs, een dikke meevaller dus! Maar toen:

Week 7:
Maandag: Wekker om 02:00 en gaan met die banaan, Adam's Peak beklimmen, dat doen we wel ff dachten we. Mooi niet. Het was een hel om naar boven te klimmen 6423 treden om precies te zijn. Maar niet tredens zoals bij de eifeltoren maar gewoon alles wisselend. Grote stappen, kleine stappen, hoog, laag echt alles. na 3 uur en 45 min eindelijk boven te zijn konden we wel janken, was dit nou de rede waarvoor we naar boven zijn geklommen?! Het was ijskoud en het was het gewoon allemaal net niet. Toen kwam de zon op (het speciale moment) en iedereen oohoooooh, en Michelle en ik keken elkaar zo aan van ja wtf, is dit het nou? Een vrouw begon me ook uitbundig te knuffelen en ooohoooohoooh te roepen omdat ze het zo mooi vond. Dusja haha. Toen maar de tocht naar beneden. Men, wij waren trots dat we dit gedaan hadden! Omdat we te moe waren trokken we maar door naar Kandy i.p.v. in een keer naar Dambulla.
Dinsdag: NIET NORMALE HOEVEELHEID SPIERPIJN. We hadden gewoon blauwe plekken op onze knieeen van het traplopen. Ik heb zelfs nu nog steeds pijn aan mijn schenen.... heel fijn. Maar we konden alle moed verzamelen want we gingen olifanten rijden/wassen en eten geven! Dit was echt super cool. We mochten gewoon op de rug zitten dus niet in zoon gek karretje dus die huid voelde echt zo raar. Ook mochten we een olifant eten geven en wassen, heel cool allemaal. Maar na dit avontuur was het weer spulletjes pakken en op naar Dambulla. Hier bleven we alleen om te slapen.
Woensdag zijn we meteen doorgetrokken naar Polonnaruwa. Het dorpje had zoals hier altijd praktisch niks dus zijn we maar bij een hotel gaan zwemmen, maar ik werd zoals gewoonlijk weer eens ziek, dus vroeg slapen.
Donderdag, nog steeds ziek maar gewoon doorzetten, gingen we de tempels en ruines bekijken op de fiets en ja dat was allemaal,... heel mooi....Ik hou er maar op dat we geen cultuur mensen zijn. Hier wel wat meegemaakt. Michelle wilde van mij een foto maken van mij en een Boeddha maar ik stond met mijn rug naar Boeddha toe. Nou komt een man dat we die foto moeten wissen en blablabla. Ik zei nee dat is privacy en liep weg. Toen kwam er dus een man van het leger/politie aan en die begon allemaal te zeggen dat we die foto moesten wissen en weet ik het allemaal. Toen had ik het echt ff gehad. Wij houden hier zoveel rekening met die mensen, lange broek, tshirt, pet af, zonnebril af en het is ook nog is 35 graden met de brandende zon op je hoofd, en ook nog is ziek, had er geen zin meer in en dat liet ik blijken, ze lieten ons daarna met rust. En daarna haha! Er waren heel veel apen en op een gegeven moment zaten we op een muurtje en er kwam een aap kei dichtbij dus Michelle zei Lieke blijf zitten. Dus ik blijf zitten maar komt die aap achter mij langs gelopen en gaat bij Michelle zitten. Dus ik wilde een foto maken pakt die aap Michelle's ehbo setje haha. Dus een man riep zo: kijk uit. Dus ik wilde dat ehbo setje pakken en ik geef die aap een ram met mijn fles water, maar daar was die niet van gediend ik dacht echt die gaat mij bijten zo boos keek die en hij had Michelle gekrabt. Toen rende hij weg met dat setje en klom KEI hoog in een boom. Toen ging een man allemaal stenen tegen zijn hoofd gooien en mijn appel als lokaas gebruiken en omstebeurt viel steeds wat uit dat ehbo setje naar beneden omdat die aap dat open had gemaakt haha! Maar uiteindelijk gooide hij alles naar beneden en was Michelle's ehbo setje terug. Achteraf heel grappig haha.
Vrijdag: zijn we rii Andunarapura gegaan, nog steeds ziek helaas, maar zaterdag moesten we ook weer fietsen om hier al het ouds te bekijken (jaja heel erg interessant haha).
Zondag wilde we het National Park zien tussen Anduranapura en Puttalam. Maar omdat Puttalam er om bekend staat dat vanaf daar de tours gaan moesten we daarheen met de bus. Had die busman niet gezegd dat we eruit moesten dus zaten we al weer dik op de weg naar Colombo toe. Toen waren we echt goed chagerijnig en konden we weer heel het stuk terug. Toen hadden we maar besloten om naar Kalpitiya te gaan en dolfijnen te gaan kijken want om zover terug te gaan hadden we echt 0,0 zin in. Eenmaal in kalpitiya aangekomen, het was horror. De meeste mensen hier kunnen zo slecht Engels dat ik het gevoel heb alsof ik 20 jaar aan de harvard universiteit Engels gestudeerd heb, terwijl ik al belabberd slecht ben. Die tuktukman bracht ons naar een guesthouse uit het centrum maar wij wilden er een in het centrum maar hij begreep het gewoon niet. Na 15 minuten discussiëren reed hij dan eindelijk door maar wat een hel allemaal. Toen kwam een andere man en die zij dat hij een guesthouse had aan het strand met dolfijnen tour erbij dus wij denken oh dan kunnen we daar heen. Nou we reden echt in the middle of nowhere en hij wist niet eens waar dat guesthouse was! Dus toen wilde we weer terug naar die eerste maar toen begon de ellende. Daar aangekomen hadden we honger en wilde we wat eten. Om het verhaal kort te houden: Michelle's kip, mijn vis en de friet was in een frietpan gegooid met vet van de jaren 50. De friet was groen/bruin en de kip en vis smaakte het zelfde. Gevolg --> ik werd nog zieker.
Na kort geslapen te hebben (moesten alweer 06:00 eruit om dolfijnen te kijken) loopt er een super dikke kakkerlak over het andere bed. Dus wij gillen voor het leven en al onze spullen verplaatsen. Toen voelde Michelle iets op haar rug en toen zat dat gore beest daar! Ik heb nog nooit iemand in mijn leven zo snel haar shirt uit zien uitrekken haha maar mijn god, ik met die verdelvingsspray erop maarja, het was niet die kakkerlak die we gezien hadden. Toen daarna deed Michelle dat matras een stukje omhoog en er liepen er gewoon nog meer! Toen werden we echt helemaal gek en hebben we al onze spullen buiten op straat uit moeten kloppen en terug in onze tas moeten doen. Die kamer wilde we dus nooit meer in en we konden hier ook niet meer ontbijten dusja, meteen door naar de dolfijnen tour. Ik heb hier niet veel van meegekregen want ja, Ik was harstikke zeeziek, maarja we moesten ook eerst 2,5 u varen op een lompe gevaarlijke zee met gewoon meer een kanoboot. Mijn foto's zijn ook meer van de lucht dan van de dolfijnen die ik hier gemaakt heb dusja, erg balen. Maar volgens Michelle zaten er super veel dolfijnen en die sprongen allemaal en was het heel mooi, dus daar ga ik ook vanuit:). Nadat mijn misselijkheid gezakt was toen we weer op land waren wilden we gewoon terug naar de stichting. We wilden naar Colombo kleren kopen en gewoon normaal eten. na een trip van 6 uur met de bus waren we hier eindelijk en waren we helemaal happy.

EN TOEN WAS MIJN VERJAARDAG 18 MAART:D
Michelle had 's ochtends kei veel roze ballonnen opgeblazen en een cupcake gekocht en hier twee kaarsjes ingedaan! Ik was echt helemaal happy. Ook had de andere vrijwilligster een ballon opgeblazen en een kaartje achter gelaten! Op mijn verjaardag wil ik helemaal niks doen dus gingen we naar het zwembad, maar helaas het werd KEI slecht weer en begon echt tropisch te stormen en te bliksemen en onweren haha maar ja, dat hoort hier nou eenmaal ook bij. Toen heb ik van een meisje dat ook jarig was en toevallig bij dat zwembad was een ringetje gekregen haha. Ze vond het zielig voor mij dat papa en mama niet op mijn verjaardag waren dus daarom kreeg ik die ring, heel schattig! hierna heeft Michelle me nog mee uit eten genomen en de andere vrijwilligster kwam ook mee eten dus dat was heel erg gezellig:).

Verder wil ik iedereen bedanken voor alle felicitatie's.

Liefs en zie de foto's!