Week 2, stage
Door: Lieke Cosman
Blijf op de hoogte en volg Lieke
05 Februari 2014 | Sri Lanka, Colombo
Heyhey!
Eindelijk, de eerste week stage is begonnen! 's ochtends half 6 opstaan en dan werken tot een uur of 7 's avonds, maar het is geweldig!
Een dag ziet er als volgt uit:
Eerst ga je de kinderen wakker maken en verschonen en daarna wordt het eten gegeven (reken hier dik 1,5-2 uur voor omdat sommige hun tongreflex naar buiten hebben i.p.v. naar binnen dus dit is letterlijk proppen. Klinkt heel zielig maar het is dat of niks). Hierna gaat een deel van de kinderen naar 'the therapy room'. Hier worden de kinderen waarvan de lichaampjes zo gespannen zijn geholpen door twee therapeuten om even hun lichaam te ontspannen. Hier ga ik ook naar toe om een beetje met de kindjes te spelen. Nadat ze hier zijn geweest wordt er weer gegeten (1,5-2 uur) en daarna gaan ze twee uurtjes slapen en dan hebben we pauze.
Als ze weer wakker zijn krijgen ze hun thee/melk rondje en worden ze weer naar 'the therapy room' gebracht. Hier help ik dan weer. Daarna weer eten (1,5-2 uur) en dan slapen.
Het vervelende is wel, je zit gewoon de hele tijd op een lage houten stoel waardoor ik gigantisch veel last van mijn rug krijg. Tips om dit te verminderen zijn zeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeer welkom!
Daarnaast ben ik twee projectjes begonnen om naast dit werk te doen. Er is hier een kindje (Dinu) en ze heeft het syndroom van Down en ze is super bewegelijk waardoor ze beide benen langs haar hoofd kan leggen terwijl ze voorover ligt. Omdat ze zo bewegelijk is en redelijk 'goed' is voor hier wordt ze niet naar 'the therapy room' gebracht omdat ze dus wel wat kan. Omdat ik dit natuurlijk het schattigste kindje vind dacht ik hier ga ik wat mee doen! Ik wil haar zelf leren eten en haar leren 'spelen'. Dit wordt hier namelijk niet gedaan omdat de akka's (de vrouwen die hier werken) het al harstikke druk hebben met de rest.
Mijn andere projectje is een akka (naam valt niet eens te spellen of op te schrijven zo ingewikkeld) een beetje engels te leren zodat ze zich verstaanbaar kan maken tegenover de vrijwilligers. Ze is net zo oud als mij maar werkt hier al gewoon fulltime wat natuurlijk harstikke zwaar is.
Gisteren was het in Sri Lanka nationale onafhankelijkheidsdag. Iedereen 'moet' dan in het boeddhisme iets goeds doen dus het was hier bij de stichting kei en kei druk en ze vertelde dat er overal feest was, helaas moest ik werken dus heb hier niks van meegekregen. Wel heb ik voor het eerst een Monnik gezien, dit was echt cool! Die zien er net zo uit als in films en zijn harstikke vriendelijk. Ook doneren monniken veel geld en spullen hier aan het weeshuis.
Omdat het Onafhankelijkheidsdag was, was er geen brood gisteren :(:(:(:(:(. Ik ben dus totaal uitgemergeld op het moment.
Verder leven hier in de tuin dus gewoon drie schildpadden!!!!!! (zie foto's) Heel gaaf ik mocht er gewoon een van vasthouden. Ook groeien hier in de tuin hele kleine inie minie mandarijnen die super zuur zijn, maarja dat is misschien wel het enigste wat ik hier lekker vind!
Waar ik het wel nog lastig mee heb is dat Michelle 100 miljoen keer stiller is als mij. Iedereen weet natuurlijk dat ik gigantisch veel van praten hou de hele dag door vanaf dat ik opsta totdat ik ga slapen en soms ga ik gewoon zelfs in mijn slaap door met praten. Ik vind dat allemaal veel te gezellig. Dit wordt echt een uitdaging voor mij om te leren wat rustiger te worden. Helaas praat ik nu de hele dag door tegen die kinderen en die verstaan er helemaal niks van haha!
Michelle's ouders komen eind April en bijna meteen daarachter aan komt haar vriend. Ik ben hier dan 5 weken alleen terwijl mijn stage er dan al zo goed als op zit dus ik ben dan nog even aan het kijken wat ik ga doen. Ik wilde heel graag nog alleen naar Thailand gaan maar het is hier nu allemaal gevaarlijk en ik sprak hier twee Duitsers en die zeiden dat het nu echt niet verstandig is daarnaar toe te gaan en zelfs niet de landen daaromheen. Misschien kom ik dan wel even twee weekjes naar huis om te eten, eten, eten, eten, eten en nog meer te eten, eten, eten, eten zodat ik 20 kilo aankom en er weer tegenaan kan!
Kuskus,
Lieke
Eindelijk, de eerste week stage is begonnen! 's ochtends half 6 opstaan en dan werken tot een uur of 7 's avonds, maar het is geweldig!
Een dag ziet er als volgt uit:
Eerst ga je de kinderen wakker maken en verschonen en daarna wordt het eten gegeven (reken hier dik 1,5-2 uur voor omdat sommige hun tongreflex naar buiten hebben i.p.v. naar binnen dus dit is letterlijk proppen. Klinkt heel zielig maar het is dat of niks). Hierna gaat een deel van de kinderen naar 'the therapy room'. Hier worden de kinderen waarvan de lichaampjes zo gespannen zijn geholpen door twee therapeuten om even hun lichaam te ontspannen. Hier ga ik ook naar toe om een beetje met de kindjes te spelen. Nadat ze hier zijn geweest wordt er weer gegeten (1,5-2 uur) en daarna gaan ze twee uurtjes slapen en dan hebben we pauze.
Als ze weer wakker zijn krijgen ze hun thee/melk rondje en worden ze weer naar 'the therapy room' gebracht. Hier help ik dan weer. Daarna weer eten (1,5-2 uur) en dan slapen.
Het vervelende is wel, je zit gewoon de hele tijd op een lage houten stoel waardoor ik gigantisch veel last van mijn rug krijg. Tips om dit te verminderen zijn zeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeer welkom!
Daarnaast ben ik twee projectjes begonnen om naast dit werk te doen. Er is hier een kindje (Dinu) en ze heeft het syndroom van Down en ze is super bewegelijk waardoor ze beide benen langs haar hoofd kan leggen terwijl ze voorover ligt. Omdat ze zo bewegelijk is en redelijk 'goed' is voor hier wordt ze niet naar 'the therapy room' gebracht omdat ze dus wel wat kan. Omdat ik dit natuurlijk het schattigste kindje vind dacht ik hier ga ik wat mee doen! Ik wil haar zelf leren eten en haar leren 'spelen'. Dit wordt hier namelijk niet gedaan omdat de akka's (de vrouwen die hier werken) het al harstikke druk hebben met de rest.
Mijn andere projectje is een akka (naam valt niet eens te spellen of op te schrijven zo ingewikkeld) een beetje engels te leren zodat ze zich verstaanbaar kan maken tegenover de vrijwilligers. Ze is net zo oud als mij maar werkt hier al gewoon fulltime wat natuurlijk harstikke zwaar is.
Gisteren was het in Sri Lanka nationale onafhankelijkheidsdag. Iedereen 'moet' dan in het boeddhisme iets goeds doen dus het was hier bij de stichting kei en kei druk en ze vertelde dat er overal feest was, helaas moest ik werken dus heb hier niks van meegekregen. Wel heb ik voor het eerst een Monnik gezien, dit was echt cool! Die zien er net zo uit als in films en zijn harstikke vriendelijk. Ook doneren monniken veel geld en spullen hier aan het weeshuis.
Omdat het Onafhankelijkheidsdag was, was er geen brood gisteren :(:(:(:(:(. Ik ben dus totaal uitgemergeld op het moment.
Verder leven hier in de tuin dus gewoon drie schildpadden!!!!!! (zie foto's) Heel gaaf ik mocht er gewoon een van vasthouden. Ook groeien hier in de tuin hele kleine inie minie mandarijnen die super zuur zijn, maarja dat is misschien wel het enigste wat ik hier lekker vind!
Waar ik het wel nog lastig mee heb is dat Michelle 100 miljoen keer stiller is als mij. Iedereen weet natuurlijk dat ik gigantisch veel van praten hou de hele dag door vanaf dat ik opsta totdat ik ga slapen en soms ga ik gewoon zelfs in mijn slaap door met praten. Ik vind dat allemaal veel te gezellig. Dit wordt echt een uitdaging voor mij om te leren wat rustiger te worden. Helaas praat ik nu de hele dag door tegen die kinderen en die verstaan er helemaal niks van haha!
Michelle's ouders komen eind April en bijna meteen daarachter aan komt haar vriend. Ik ben hier dan 5 weken alleen terwijl mijn stage er dan al zo goed als op zit dus ik ben dan nog even aan het kijken wat ik ga doen. Ik wilde heel graag nog alleen naar Thailand gaan maar het is hier nu allemaal gevaarlijk en ik sprak hier twee Duitsers en die zeiden dat het nu echt niet verstandig is daarnaar toe te gaan en zelfs niet de landen daaromheen. Misschien kom ik dan wel even twee weekjes naar huis om te eten, eten, eten, eten, eten en nog meer te eten, eten, eten, eten zodat ik 20 kilo aankom en er weer tegenaan kan!
Kuskus,
Lieke
-
05 Februari 2014 - 09:05
Rachelle:
Gaaf schat! Super vet om te lezen!
Zet hem op! -
05 Februari 2014 - 09:38
Marijke:
Liekje, erg leuk dat je je lievelingsbaby extra kunt verwennen door met haar te spelen. Jammer dat ze niet meer aandacht aan haar kunnen besteden omdat ze geen tijd hebben. Lijkt de zorg in Nederland wel. Maar wat is dinu een scheetje om te zien zeg. Praat maar lekker tegen haar. Kun je ff je energie kwijt whoehahah -
05 Februari 2014 - 22:26
Alma:
Hoi Lieke,
wat doe jij daar geweldig werk zeg.....fantastisch. ik ben super trots op mijn nichtje. Jammer dat je 'honger' moet lijden......als je genoeg trek hebt, smaakt alles beter....haha. sterkte meissie en veel plezier.
liefs Alma -
06 Februari 2014 - 20:00
Arno:
Hoi Lieke,
Mooi werk doe je daar.
Zet hem op en veel plezier.
groet,
Arno -
07 Februari 2014 - 15:22
Edward:
Hoi Lieke,
Indrukwekkend zo'n dagindeling. Je vraagt je af wat dit met een HBO opleiding te maken heeft, maar dit komt nog wel. Manderijnen,thee en brood, het lijkt de Turkije vakantie wel. Die duurde maar een week, nu moet je wel wat langer. Blijft gewoon alles proberen, er zijn vast wel lekkere gerechten. Doe rustig aan en laat je niet gek maken.
groetjes
papa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
